வெண்ணிலாவே…

வெண்ணிலாவே…

ஞானசபைக் குள்ளிருக்கும் வெண்ணிலாவே – அந்த

ஞானம்வர வேண்டுகின்றேன் வெண்ணிலாவே.

பச்சைத்திரை விலகிடவே வெண்ணிலாவே – அங்கே

முச்சுடராய் ஆனதென்ன வெண்ணிலாவே.

கள்ளமில்லா உள்ளத்திலே வெண்ணிலாவே – எங்கள்

வள்ளல் வருவாரோசொல்லாய் வெண்ணிலாவே.

காத்திருந்தேன் பொழுதெல்லாம் வெண்ணிலாவே – நீயோ

ராத்திரியில் பூத்தென்ன வெண்ணிலாவே.

கண்நிறைந்த காதலியே வெண்ணிலாவே – எந்தன்

எண்ணம் அறிவாயோசொல்லாய் வெண்ணிலாவே.

மூன்றாம்பிறை அழகினைப்போல் வெண்ணிலாவே – எனக்கு

மூன்றுதேகம் கொடுப்பதெப்போ வெண்ணிலாவே.

வான்கொடுக்கும் ஒளியானாய் வெண்ணிலாவே –என்னை

நான் கொடுக்கபெறுவாயோ வெண்ணிலாவே.

இடங்கலை மூச்சினிலே வெண்ணிலாவே – உந்தன்

நடமதைக் காணுகின்றேன் வெண்ணிலாவே.

மேகத்திற்கும் மேலிருக்கும் வெண்ணிலாவே – எந்தன்

தேகந்தழுவ வாராய்நீயே வெண்ணிலாவே.

தருமச்சாலை பணிசெய்ய வெண்ணிலாவே – எனது

கருமம் பணிந்தோடக்கண்டேன் வெண்ணிலாவே.

வடலூர் ஞானவெளியிடையே வெண்ணிலாவே – அருட்

கடல் பொங்கக்கண்டேன் வெண்ணிலாவே.

ஜாதிமதம் ஒழிந்திடவே வெண்ணிலாவே – அருட்

ஜோதிவசம் ஆக்கிடுவாய் வெண்ணிலாவே.

தேய்பிறை காலமெல்லாம் வெண்ணிலாவே – நானும்

நேயமுடன் வாடிநின்றேன் வெண்ணிலாவே.

ஆனமட்டும் அழைத்துவிட்டேன் வெண்ணிலாவே – நீயும்

நாணமுடன் செல்வதெங்கே வெண்ணிலாவே.

ராமலிங்கம் பாட்டினிலே வெண்ணிலாவே – நானும்

ராகமிசைக்கின்றேன் இங்கே வெண்ணிலாவே.

திருவருட்பாப் புகழ் வெண்ணிலாவே – எந்தன்

திருச்சபை யாகநின்றாய் வெண்ணிலாவே.

குருவருள் கூட்டிடவே வெண்ணிலாவே – இங்கே

அருள்நிலைய மானாதென்ன வெண்ணிலாவே.

ஞானஅலை கடலினிலே வெண்ணிலாவே – அங்கே

கானஒலி எழுப்புகின்றாய் வெண்ணிலாவே.

உன்னை நினைந்துருகுகின்றேன் வெண்ணிலாவே – நீயோ

என்னை மறந்துசெல்வதெங்கே வெண்ணிலாவே.

கண்ணிரண்டில் ஒன்றானாய் வெண்ணிலாவே – எங்கள்

கண்மூன்றை திறப்பாயோ வெண்ணிலாவே.

புருவ நடுவாயிருக்கும் வெண்ணிலாவே –அங்கே

அருவ மயமாவதென்ன வெண்ணிலாவே.

சாகாக்கலை பொழிந்ததென்ன வெண்ணிலாவே – உடல்

போகாம லிருப்பதென்ன வெண்ணிலாவே.

சித்தி வளாகந்தனிலே வெண்ணிலாவே – நானும்

அத்து விதமாகின்றேன் வெண்ணிலாவே.

செத்தவர் எழுகின்றார் வெண்ணிலாவே – அதை

நித்தமும் காணுகின்றேன் வெண்ணிலாவே.

உயிரெல்லாம் இன்பமுற வெண்ணிலாவே – எந்தன்

உயிருக்குள் ஆடுகின்றாய் வெண்ணிலாவே.

-      திருச்சபை.

-      தி.ம.இராமலிங்கம்.