வெண்ணிலாவே…
வெண்ணிலாவே…
=============================
வானுயர்ந்து
போகின்ற வெண்னிலாவே – நான்
வணங்கத் தாழ்வதென்ன
வெண்ணிலாவே.
சித்தரெல்லாம்
போற்றுகின்ற வெண்ணிலாவே – எனக்கு
முத்திநலம்
சொன்னதென்ன வெண்ணிலாவே.
மணவாளன் நானென்றிட
வெண்ணிலாவே – நாணி
உன்கன்னமெல்லாம்
சிவந்ததென்ன வெண்ணிலாவே.
சிற்றின்பம்
காண்பவர்க்கு வெண்ணிலாவே – நீயே
பெண்ணின்பம்
ஆவதென்ன வெண்ணிலாவே.
பெண்ணின்பம்
ஆண்ணின்பம் வெண்ணிலாவே – அவை
தன்னின்பம்
வென்றிடுமோ வெண்ணிலாவே.
பேரின்பம் கண்டிடவே
வெண்ணிலாவே – இரு
பாலின்பம் வென்றிடுவாய்
வெண்ணிலாவே.
தொட்டுவிட ஆசைவைத்தேன்
வெண்ணிலாவே – நீயும்
வெட்டவெளி சென்றதென்ன
வெண்ணிலாவே.
துன்பமின்றி
வாழ்ந்திடவே வெண்ணிலாவே – இங்கு
அன்பாயொளி வீசிடுவாய்
வெண்ணிலாவே.
சுற்றிசுற்றி
வருகின்ற வெண்ணிலாவே – என்னை
பற்றிட ஓராசைவையாய்
வெண்ணிலாவே.
சன்மார்க்கம்
விளங்கிடவே வெண்ணிலாவே – நீயும்
விண்மார்க்கம்
வருகின்றாய் வெண்ணிலாவே.
வளமாக வாழ்ந்திடவே
வெண்ணிலாவே – இருள்
வறுமைகளை போக்கிடுவாய்
வெண்ணிலாவே.
சாதிமதம் ஒழிந்திடவே
வெண்ணிலாவே – நீயே
போதிமரம் ஆகிடுவாய்
வெண்ணிலாவே.
தீராத நோயெல்லாம்
வெண்ணிலாவே – உன்னைப்
பார்த்தாலே
ஓடிவிடும் வெண்ணிலாவே.
வள்ளல்துணை
யாயிருக்க வெண்ணிலாவே – இனி
யார்துணையும்
வேண்டேனென் வெண்ணிலாவே.
தயவுதயவு என்றிடவே
வெண்ணிலாவே – பாடை
பயமெல்லாம்
போனதென்ன வெண்ணிலாவே.
ஏழுதிரை மாயைகளும்
வெண்ணிலாவே – சிற்சபை
வாழுமவன் நீக்கிடுவான்
வெண்ணிலாவே.
கொலைபுலையை
விடுவதே வெண்ணிலாவே – ஒரு
தலையாய தருமமென்றாய்
வெண்ணிலாவே.
பசித்தோர் முகங்கண்டுவிட்டால்
வெண்ணிலாவே – நீயும்
புசிக்க உணவுதந்திடுவாய்
வெண்ணிலாவே.
நூல்லெல்லாம்
பொய்யெனவே வெண்ணிலாவே – அருட்
பாலருந்தி உரைக்கின்றேன்
வெண்ணிலாவே.
மதம்பிடித்தே
அலைகின்றார் வெண்ணிலாவே – மடிய
விதவிதமாய்
சாமிகண்டார் வெண்ணிலாவே.
செத்தாரை எரிக்கின்றார்
வெண்ணிலாவே – இவர்
சூடுசுரணை யற்றவரே
வெண்ணிலாவே.
உண்டதெல்லாம்
மலமென்றாய் வெண்ணிலாவே – அந்த
மலங்காணா உடல்தாராய்
வெண்ணிலாவே.
விடமெல்லாம்
ஒழிந்ததே வெண்ணிலாவே – என்
உடம்பெல்லாம்
சூடுகண்டேன் வெண்ணிலாவே.
பிறவியெல்லாம்
கண்டுவந்தேன் வெண்ணிலாவே – இனி
பிறக்காமல்
கண்டிருப்பேன் வெண்ணிலாவே.
இறப்பென்னும்
பெருங்கடலில் வெண்ணிலாவே – நானும்
இறங்காமல் மேலெழுந்தேன்
வெண்ணிலாவே.
நன்றிநன்றி
நன்றிசொல்வேன் வெண்ணிலாவே – அந்த
மன்றில் விளையாடுகின்றேன்
வெண்ணிலாவே.
சமயக் கடவுளெல்லாம்
வெண்ணிலாவே – இங்கே
அபயம் அபயமென்றார்
வெண்ணிலாவே.
சரணம் சரணமென்று
வெண்ணிலாவே – நானும்
மரணமின்றி வாழுகின்றேன்
வெண்ணிலாவே.
ஞானசபைக் குள்ளேசென்று வெண்ணிலாவே – என்
மானம் காத்துக்கொண்டேன்என் வெண்ணிலாவே.
வாழ்க வாழ்கவாழ்கவென்ற
வெண்ணிலாவே – எல்லா
உயிருள்ளும்
நீவாழுகின்றாய் வெண்ணிலாவே.
சுத்தநடம் கண்டிடவே
வெண்ணிலாவே – என்
பித்தமெல்லாம்
போனதென்ன வெண்ணிலாவே.
உன்புகழைப்
பாடுகையில் வெண்ணிலாவே – பெற்ற
அன்னை மனங்குளிராதோ
வெண்ணிலாவே.
விந்துநாதம்
வென்றிடவே வெண்ணிலாவே – எனது
தந்தை மகிழ்வாரோசொல்லாய்
வெண்ணிலாவே.
இன்பமிது இன்பமிது
வெண்ணிலாவே – சுத்த
சன்மார்க்க
இன்பமிது வெண்ணிலாவே.
காலமெல்லாம்
நானிருப்பேன் வெண்ணிலாவே – அந்த
காலன் என்னடிமையானான்
வெண்ணிலாவே.
வேதித்த உடம்பிதுவே
வெண்ணிலாவே – எந்த
வேதம் கண்டதிதுசொல்லாய் வெண்ணிலாவே.
மூவுருவம் கொண்டுவிட்டேன்
வெண்ணிலாவே – இனி
யாருருவமும்
கொண்டிடுவேன் வெண்ணிலாவே.
நித்தமும் நீகண்டிடவே
வெண்ணிலாவே – இங்கே
செத்தவரை எழுப்புகின்றேன்
வெண்ணிலாவே.
கண்ணிரண்டும்
ஒளிவீச வெண்ணிலாவே – மேனிப்
புண்ணும் பொன்னானதென்ன
வெண்ணிலாவே.
சாகாக்கலை கற்றுவந்தேன்
வெண்ணிலாவே – உனை
நோகாமல் காத்திடுவேன்
வெண்ணிலாவே.
வள்ளல்துணை
வேண்டிடவே வெண்ணிலாவே – உள்ள
கள்ளமெல்லாம்
விட்டுவிட்டேன் வெண்ணிலாவே.
ஏறி விளையாடுகின்றேன்
வெண்ணிலாவே – அங்கே
அமுதூற உண்ணுகின்றேன்
வெண்ணிலாவே.
பட்டதெல்லாம்
போதுமென்றாய் வெண்ணிலாவே – உலகில்
விட்டகுறை ஏதுமில்லை
வெண்ணிலாவே.
நாதனிருக்கு
மிடத்தினிலே வெண்ணிலாவே – நானும்
போதம்காண செல்லுகின்றேன் வெண்ணிலாவே.
எனக்குநேர்
எனநீஇருக்க வெண்ணிலாவே – எங்கும்
ஓர்குறையும்
இல்லைஎன் வெண்ணிலாவே.
--- திருச்சபை.
--- தி.ம.இராமலிங்கம்.
No comments:
Post a Comment
உங்கள் கருத்துகள் வரவேற்கப்படுகின்றன. Welcome to your Comments.