அருட்ஜோதி ஆலாபனை - 1

அருட்ஜோதி ஆலாபனை

நன்று என்பது ஞானா காசா

அன்று சொன்னது நானா தானா

நின்று வந்தது வீணா காதா                       - பண்பாக

தும்து தும்மென ஓயா நாதா

டங்ட டங்கென மாயா நேயா

பும்பு பும்மென ஞாயா வேதா                    - அரண்டோட

சந்த சங்கதி தாதா தாதா

மந்த எங்கதி போபோ போபோ

கந்த சன்னிதி வாவா வாவா                      - எனகூவ

செம்ப டும்மதி ஆடா சாகா

எம்பெ ரும்விதி பாடா வீடா

அன்பெ னும்நதி ஓடா நாடா                     - உலகாக

ஐந்தொ ழில்செய வானோ தானோ

பைந்த மிழ்செய தேனோ பாகோ

நன்ந டஞ்செய வேகா காலோ                  - அறனாக

நன்றி யும்அறி யேனே தானே

ஒன்றை யும்அறி யேனே நானே

ஒன்றி யும்அறி யேனே தீதோ                   - என்பதாக

புண்ணி யஞ்செய நானே பொகா

விண்ண கஞ்செய வானே ஏகா

தன்ன கஞ்செய தானே ஈடா                     - இருந்தேனை

இவ்வு ளம்மற வேனே ஞானா

உன்வ சம்மற வேனே ஜோதீ

நின்அ னல்மற வேனே காணே                - சபைஞான

இங்கி தம்அறி வேனே மாயா

மங்கை யர்அறி வேனே ஆயா

உண்மை யும்அறி வேனே ஏனோ            - மனமாசை

அன்னி யம்அறி யேனே சாகா

கண்ணி யம்அறி யேனே போகா

தண்ணி யும்அறி யேனே ஏனோ               - பிறந்தேனே!

----------------------------------------------------------------------------------

வெள்ளுடை தலைவனை சுற்றிய இறைவனை

கள்ளிடை அமுதென                        - இனிதாக

கற்றன அலையென பற்றிய கரைதொட

உற்றன நிலைபல                            - அரிதாக

பட்டென புலைவிட கெட்டன பலியிட

விட்டன கொலைதனை                   - குணமாக

சத்திய சபையினை நித்திய நிலையினை

அத்தென உடையனை                     - உயிராக

பிச்சைய னெனஎனை   அச்சய அமுதினை

நிச்சய துணையென                         - தருவானை

எப்படி இனிஎனை எப்பகை வருகினு

மப்படி அருளுக                                - எனதாணை

வெள்ளொளி அனலென வள்ளலை அனுபவ

உள்ளொளி தனலென                     - அறிவானை

கற்பக மெனஎனை தற்பத நிலையதை

அற்புத தனமென                             - அருளானை

பித்தனை அழகுற எத்தனை உடலொடு

துத்தனை எனஅதை                         - அறியானை

அப்பர வெளியிடை உட்புக அருளிய

அப்பனை அடிதொழ                       - விழுவேனே!

-----------------------------------------------------------------------------------

அணைத்துக் கொண்டுளங் கணத்துச் சென்றுஎஞ்

சினத்தைக் கொன்றஎன்                            - மனவாச

இளைத்துச் சென்றஎன் தனக்குத் தன்நிழல்

கொடுத்துக் கொண்டநன்                          - மணவாள

தொடுத்துக் கொண்டுஎன் மனத்துக் கண்வடம்

பிடித்துக் கொண்டவன்                              - பிடியானை

எடுத்துச் சொல்லியும் எழுத்துச் சொல்லையும்

விடுத்தப் பண்ணையும்                              - முழுதாக

இழுத்துச் சென்றுஎன் எழுத்தைச் சுட்டிமுன்

இழுக்கைக் கட்டிமின்                                - நிலையாக

மலத்தைப் பொன்குழம் பெனத்தச் சிட்டுஎன்

கழுத்துச் சுட்டிடும்                                     - அறியாமை

விலக்கக் கண்டிடும் அசத்துச் செத்திடும்

துலக்கச் சங்கமம்                                       - உறுவானை

பணத்தைப் பண்ணவும் அணைக்கக் கன்னியும்

எரிக்கத் தன்னையும்                                  - நினையானை

படிக்கக் கல்வியும் நடிக்கத் தன்னையும்

வடிக்கப் பண்ணையும்                              - கொடுத்தானை

நிலைக்கக் கற்றநல் லசுத்தத் தன்மையும்

மலைக்கத் தந்தஎன்                                   - அருட்சுடரே!

---------------------------------------------------------------------------------

                                                தி.ம.இராமலிங்கம் – கடலூர்