அருட்ஜோதி ஆலாபனை - 2

அருட்ஜோதி ஆலாபனை

இரவிலந்த சத்சித்த விந்தை

உருகலந்து தித்தித்த எந்தை

அருநினைந்து விக்கித்த சிந்தை            - எனதாக

தவமுதல்வ சித்தத்து நின்று

சபைஉழன்று சுத்தத்து விண்டு

ஒருஇரண்டு அத்தத்து ஒன்றி                - மயமாக

மருவுமங்கை முத்தத்து முங்க

பெருகுகொங்கை திக்கத்து நின்ற

இளகுநெஞ்சை பித்தத்து துஞ்சு            - மடமாயை

அருளுகின்ற பக்கத்து வந்து

இருளுகின்ற பற்றற்று நின்று

இனியஅன்பை சிக்கற்று வென்று        - முடிசூட

சமயமன்ற பத்தற்று எஞ்சி

மதசடங்கு அக்கக்கு நஞ்சி

இலகுதர்ம மக்கட்கு தங்கி                    - அருளாக

அறஒழுங்கு மட்டற்று விஞ்சி

நரகமின்றி கட்டுற்று அஞ்சி

மரணமின்றி கட்டற்று பொங்கி            - பெருவாழ

மனமழுந்த இச்சித்து இங்கு

தினவிருந்து பிச்சித்து தெங்கு

தனமருந்து உச்சத்து தங்கு                   - அணியாக

அருளவல்ல புத்தத்தை நம்பி

விலகவல்ல பச்சயத்தை அண்டி

உழலவல்ல யுத்தத்தை மண்டி              - இடயேக

அரியபொன்னு பொற்சுத்த வண்ண

பிரணவன்ன சொற்சுத்த எண்ண

துரியவண்ண சத்சுத்த உண்ண             - த்ரிதேக    

உலகசங்க முற்றத்தை எய்தி

சமரசசங்க வித்தத்தை தந்து

அமரஅங்க சத்தியத்தை என்று             - மறவேனே!

------------------------------------------------------------------------------------

சுத்தத்திரு சித்தத் தவநிலை

சத்துக்கொரு ஒத்தத் தலைவன

புத்துத்தொளி சுத்தித் தருகிற                - சுயஜோதி

பற்றுக்கொரு முற்றுத் தடைபட

சுற்றுச்சதி அற்றுக் குலைபட

கற்றக்கலை நிற்கத் தலைபட               - மணமாகப்

பட்டுத்தெரி வித்தக் கலையினை

கட்டுக்களி நட்டத் தலைவனை

எட்டுத்திசை வட்டப் புலவனை           - மறவேனே

துக்கத்துளைச் சிக்கிச் சிறைபட

பக்கத்துணை நிக்கக் கதிரொளி

முக்தித்தனை முக்கிப் பரவெளி            - நடமாடப்

பச்சைத்திரை அச்சுத் திருடனை

பிச்சுப்பட எச்சத் துருவனை

நச்சுப்பகை இச்சைத் திரையனை         - புறமேவத்

தப்புத்துடை துப்புக் கடவுளை

அப்புத்துவக் கப்பக் கடலிடை

உப்புத்தகு ஒப்பக் கரைபடக்                - கடவேனே

கள்ளச்சபை பள்ளிக் கொளஎனைத்

தள்ளித்திரு அள்ளிக் கொளவினை

எள்ளிப்பகை துள்ளித் துயருரக்            - குருவானைக்

கட்டிப்பிடி தட்டுத் திரைமறை

விட்டுப்படி மொட்டுத் தலையனை

தட்டிக்கொடு விட்டத் தொளிதனை      - நிறைவாக

வித்தைப்பல தத்தித் திகழொளி

அத்தைத்தர முத்தித் தயவென

நித்தத்தற புத்தத் தழகனை                   - உறவாகச்

சிந்தைச்செய மந்தைத் தளைவிட

சிந்துக்கவி பந்தல் பரவிட

பந்தப்பெரு இன்பம் தருகிட                - வருவாரே!

-----------------------------------------------------------------------------------------

தருமம்மிகு லிங்கனை நெஞ்சனை

புருவம்நடு சிந்தனை கண்டனை

உருகும்மன அந்தனை வெண்ணுடை             - கணவானை

அமுதம்தரு குண்டலி வண்டனை

கனகம்தகு கண்மணி கண்டனை

அகரம்எழ நெஞ்சொலி தந்தனை                   - அகமாக

கலியும்விட நன்னடை நல்கிட

பலியும்விட அன்புடை நின்றிட

வலியும்விட வன்திரை அன்றிட                     - நிலையாக

வனமந்தியை தன்நிலை சொல்லினு

இனசிந்தையை முன்நிலை பண்ணுகை

அதைஒன்றிய என்நிலை அய்யனை               - பிடித்தேக

சபைதந்தனை புன்பசி அன்னனை

கதைவிண்டனை வன்மத தண்டனை

தருவிந்தனை மன்மத கண்ணனை                  - மனதூற

விருதம்என வன்புலை உண்பதை

பலரும்விட பின்அதை உண்பதை

தினமும்கொள அன்பினை கொன்றனை        - மனமாற

தயவும்அற கல்வியு மொன்றிய

தவமும்நடு கண்ஒளி அண்டிய

உடலும்நட நல்சபை யும்பெற                       - பெருமானை

நினையும்மன எண்ணமு முந்திய

வினையும்அற திண்ணமு மிஞ்சிய

இணையும்திற சங்கமு மெய்துற                     - அருளானை

சபையன்சத சங்கம வெண்ணொளி

அபையன்மத சங்கதி பொய்யென

உடையன்நித மும்அவ னின்முக                     - நினையானை

அடியன்இறை வன்என எங்குமு

டையவன்அக இன்பமு றும்மது

அமுதன்நிஜ அன்பன வன்அடி                      - பணிவேனே

---------------------------------------------------------------------------------------

                                               தி.ம.இராமலிங்கம் – கடலூர்